Crazy Cambodia
Door: Laura van Eeden
Blijf op de hoogte en volg Laura
04 December 2012 | Cambodja, Phnom-Penh
Weer een nieuw berichtje van mij, alleen deze keer vanuit Cambodja!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie felicitaties via deze site, sms, facebook, whatsapp, mail, etc. Ondanks dat ik ver van huis ben, heb ik mij toch echt jarig gevoeld!
Maar laten we beginnen bij het begin..
Op 25 november vertrokken we met een bootje vanaf Don Det (4000 Islands, Laos) naar de pier. Daar moesten we alvast (teveel) geld betalen voor ons visum van Cambodja. We werden opgepikt door een minibusje en net voor de grens moesten we weer uitstappen. Lopend met onze zware tassen gingen we de grens over. Gelukkig kregen we al snel ons paspoort terug. Ik werd met een paar anderen weer opgepikt door een minibusje. Na een half uur rijden werden we in 'the middle of nowhere' gedropt. Hier moesten we wachten op een grote bus. Na 2 uur wachten kwam er dan eindelijk een grote bus. Deze wilde ons in eerste instantie niet meenemen. Ik was door al dat wachten al een beetje geirriteerd, dus liet mij niet zo makkelijk afschepen. Uiteindelijk zei iemand dat me mee mochten. We hebben zelf de tassen maar in de bus gegooid, omdat ik er ook zeker van wilde zijn dat mijn tas ook mee ging. Helaas waren alle stoelen bezet. Maar geen nood aan de man.. Ze toveren overal plastic krukjes vandaan! Comfortabel is anders, maar ik was allang blij dat we mee konden. Niet veel later verlieten mensen de bus en konden we zitten. Na ongeveer een uurtje gereden te hebben stopte de bus op een zandpad.. Benzine was op en de motor was oververhit. Daar stonden we dat in de hitte. Na wat water over de motor gegooid te hebben, kwam er na 3 kwartie iemand met benzine. Gelukkig konden we onze reis naar Kratie toen weer voortzetten. Na een reis van ruim 10 uur (ipv 6 uur) kwamen we dan eindelijk letterlijk en figuurlijk oververhit aan in Kratie. Daar hebben we meteen een volgende bus naar Siem Reap geboekt voor de volgende dag en zijn we gaan slapen. De volgende dag verliep de busreis wat soepeler. Na zo'n 10 uurtjes waren we op de plaats van bestemming. Meteen vlogen er tuctuc-chauffeurs op ons af omdat ze ons allemaal wilde vervoeren. Na een goede deal zijn we in de tuctuc gestapt en naar het guesthouse gebracht. 's Avonds zijn ben ik met een Engelse gast en een Nederlands stel nog wat gaan drinken in de Pubstreet.
De volgende dag zouden we om 5 uur 's ochtends, ofwel midden in de nacht(!) Opgepikt worden door een tuctuc om Ankor Wat. Dit is is een hindoeïstische tempel en wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. De tempel is een van de belangrijkste overblijfselen uit de periode van het Khmer-rijk. Wellicht hebben jullie er wel ooit van gehoord. Helaas kwam de tuctuc niet opdagen, dus besloten we nog maar een paar uurtje te gaan slapen. Omdat we bij het guesthouse hadden laten merken dat we dit geen service vonden, boden ze ons aan om die dag andere tempels te gaan bekijken en de dag daarna naar Ankor wat te gaan met zonsopgang. Dit vonden we prima. Ankor wat was wel echt de mooiste tempel en was absoluut de moeite waard om te bezoeken. De overige tempels waren ook mooi, maar na 3 dagen was ik wel tempelmoe. Ook werd een beetje moet van de bevolking daar. Op een zeurende toon proberen ze alles aan je te verkopen: kaarten, kleding, sjaals, koude drankjes, eten, sierraden, tuctucs, etc. Bijna alles voor 'One Dollar'. In het begin bedankte ik vriendelijk, maar uiteindelijk werd ik er echt een beetje gek van. Het werd dus tijd om te gaan en naar de hoofdstad van Cambodja af te reizen: Phnom Penh! Dit leek mij in het begin niet zo'n geweldige stad, omdat ik van verschillende mensen negatieve verhalen had gehoord, maar ik vind het hier prima te vertoeven!
Hier in Phnom Penh heb ik wat activiteiten ondernomen, maar ook even de tijd genomen om te relaxen. Dat had ik echt even nodig.
Ook hebben we hier de killingfields Choeung Ek bezocht. In heel Cambodja zijn tussen 1975 en 1979 zo'n 3 miljoen (intellectuele) mensen vermoord. Dit was wel erg heftig om te zien omdat je nog stukken bot en kledingstukken boven de aarde uit zag steken. Ook hadden ze daar een monument met allemaal schedels. Heel luguber allemaal. Ook zijn we naar S21 geweest. Dit was een middelbare school wat uiteindelijk een gevangenis werd in die tijd. Hier zijn duizenden Cambodjanen gemarteld en vermoord. Heel gruwelijk om al die informatie te horen en foto's te zien... Ik zal hier ook geen enge foto's van plaatsen op facebook, omdat het te gruwelijk is voor woorden!
Naast deze heftige dingen heb ik ook veel plezier mogen beleven hier in Cambodja. Zo hebben we mijn verjaardag met een aantal mensen, waaronder 4 super leuke Nederlandse meiden!, en cocktails in combinatie met de dansvloer, goed in kunnen luiden. Ik heb een erg leuk feestje gehad! De volgende dag kwamen een paar meiden met een gebakje naar mijn kamer toe, waaronder Eline Smets (dochter van Dr. Smets uit Haps). Erg lief! Gisteren zijn we lekker gaan relaxen bij een zwembad en vandaag staat ook niets bijzonders in de planning. Morgen vertrek ik met een Nederlands meisje naar Ho Chi Min City, Vietnam. Ik ben benieuwd!
Hopelijk vind ik daar ook weer tijd om een verhaaltje en foto's te plaatsen..
Ik heb hier trouwens nog achterop een scooter gezeten. Dit is een soort van 'taxi', ofwel moto genoemd. Echt doodeng hier in het verkeer! Iedereen doet maar wat. Regels kennen ze niet en stoplichten staan er voor de sier! Ook kan je in Azië gerust met 2 volwassenen en een aantal kinderen op een scooter. Niets is hier te gek! Helmen? nee die zijn hier niet nodig, en als ze worden gebruikt, dan maken ze het riempje niet dicht. Achja, maar niet teveel veel bij nadenken.. :)
Ik zal zometeen weer proberen om wat foto's op facebook te plaatsen.
Bedankt voor jullie berichtjes allemaal!
Liefs Laura
-
04 December 2012 - 13:10
Heikamp 11:
Hallo Laura,
Nog van harte met je verjaardag.
Tja een dagje te laat, maar toch de beste wensen.
Nou, nu weet je dat je niet meer hoeft te mopperen op een vervoermiddel in Nederland.
Meestal, betrouwbaar en keurig op tijd.
Ja, vertel mij hoe het in Azië is.
Maar goed om mee te maken.
Verder kei genieten in Vietnam. Als je terug bent, wil ik daar graag even over babbelen.
En veel plezier in Hanoi. Ik vond die stad mooier dan de hoofstad.
En ook daar in Vietnam is een oorlogsmuseum. Ik hield het er maar 10 minuten vol. Maar in Cambodja heb je al veel gezien.
Bac Ho kom je vast een keer tegen. 20 jaar geleden stond hij al op een sokkel.
En de soep en het stokbrood zijn heerlijk, maar probeer zeker een keer de verse Vietnamese Loempia's.
Groetjes Ans, en de rest van de fam.
-
04 December 2012 - 15:46
Denise:
Hoi Laura,
Kheb even tussen de Sinterklaas-stress je verhalen gelezen, was na alle foto's toch wel nieuwsgierig geworden. Tis echt zo leuk om te lezen, maar weet dat t nóg leuker is om te doen, dus doe dat voorlopig maar lekker! Knap ook hoe bondig je kan vertellen en t toch leuk houdt, mijn verhalen worden altijd zo langdradig, gewoon omdat je zoooooveel te vertellen hebt. Dat van het scammen in Thailand, dat was ik nog vergeten te vertellen in mn lijst met tips, maar je hebt je er dus wel uit kunnen redden :)
Geniet er nog van!
Groetjes,
Denise -
04 December 2012 - 21:15
Melanie:
Hey Laura,
Wat een verhaal weer zeg! Jeetje.. zo'n busreis zou ik helemaal niks vinden.. Ik zou het doodeng vinden om ergens te stranden en ma te hopen dat je veilig verder komt.. Pff.. heftig hoor.. Enne.. wel gaaf dat je die tempel hebt bezocht :) Lijkt me idd ook de moeite waard.
Gelukkig heb je ook een leuke verjaardag gehad daar! :)
De foto's zijn ook weer erg mooi!
Tot je volgende verhaal!
Liefs Mel -
04 December 2012 - 21:48
Bianca:
Geweldig om je verslag te lezen, leuke impressie. Krijg al helemaal zin in volgend jaar, in onze cambodja- vietnam reis, leuke tips voor guesthousjes zijn heel welkom. Ik kijk uit naar je vietnamverslag! Have fun! Liefs, Bianca K -
05 December 2012 - 14:06
Rieky :
Hoi Laura,
Wat mooi om je reisverhalen toch weer te lezen, ook al heb je mij al veel verteld via skype.
ik zou zó naar je toe willen vliegen om al deze belevenissen met je te willen delen. Maar ik blijf op afstand en geniet zo ook van al je reisverhalen.
je bent nu een maand in het mooie Azië. Voor ons lijkt het of je al veel langer weg bent omdat je zoveel gezien en beleeft hebt. Maar voor jouw vliegt de tijd voorbij.
Je hebt een leuke verjaardag gehad en je gaat nu kerst en Nieuwjaar in een heel ander cultuur vieren. Dat is heel bijzonder om dit mee te maken,
Geniet nu je in Vietnam bent en maak er weer een leuke tijd van.
Dikke kus!
liefs Mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley