Pap en Mam in Suriname!!!
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
23 Juni 2008 | Suriname, Paramaribo
Fawaka allemaal,
Hoe gaat het met jullie? Fijn weekend gehad? Bedankt voor jullie lieve en leuke berichtjes :D.
Ik heb week een drukke en avontuurlijke weer achter de rug. Zoals jullie weten heb ik Papa en Mama afgelopen maandagavond op mogen halen van het vliegveld :D Na ongeveer een uur op het vliegveld gewacht te hebben arriveerden ze bij de “aankomsthal” van het J.A Pengelvliegveld. Wat was ik blij hen te zien:D! Na ze omhelst te hebben zijn we richting het hotel vertrokken om vervolgens nog een drankje te drinken bij ’t Vat. Ze waren natuurlijk hartstikke moe van de lange reis, dus laat is het niet geworden. Ze moesten natuurlijk wel weer fit zijn voor de volle, avontuurlijke en indrukwekkende week ;). Ze zullen later in dit verhaal ook nog een stukje vertellen over hun ervaringen hier in het Tropische Suriname
Dinsdag zijn Pap en Mam op bezoek geweest in ons huisje. Ze wilden natuurlijk ook zien waar wij al die maanden hebben geleefd. Na een ‘rondleiding’ in ons huisje, hebben we nog even gekletst om vervolgens naar het centrum te vertrekken. Onderweg naar ons huis waren ze al helemaal onder de indruk. Ik kijk er niet meer zo van op dat er kleine houten gammele hutjes langs de weg staan en daarnaast weer een villa. Voor hen is dat natuurlijk nog wel heel bijzonder om dit te zien. In het centrum hebben we heerlijk geluncht en daarna de EK gekeken. Het was een groot feest omdat Nederland had gewonnen :D
Woensdag heb ik het Diakonessenziekenhuis laten zien. Ze waren natuurlijk erg benieuwd waar ik mijn stageperiode heb volbracht:). Na toestemming gevraagd te hebben aan Zr. Deel, verpleegkundig directeur, heb ik ze als eerste mijn afdeling laten zien. De zusters vonden het leuk om mij weer te zien. Er werd nog steeds over mij gepraat in positieve zin. Ze vonden het ook zeer interessant wie mijn ouders waren en ze maakte allemaal even een praatje met ons. Afdeling gynaecologie is een van de oudste afdelingen in het ziekenhuis dus het ziet er nog zeer ouderwets, donker en onhygiënisch uit. Het was voor hen ook heel bijzonder om de klassenligging te zien. Daarna heb ik de rest van het ziekenhuis laten zien; van de poliklinieken tot de keuken. Ze keken hun ogen uit, wat ook niet gek is. Mama lette vooral op het ziekenhuisgebeuren, en voor papa waren de constructies ook zeer interessant om te zien ;)
’s Middags hebben Lindy en Ik het Centrum laten zien; van Het Presidentieel Paleis tot de Palmentuin. Ook hebben we wat achtergrondinformatie verteld, zodat ze er een beter beeld bij konden vormen.
Afgelopen donderdag zijn we naar White beach geweest. Ik was hier al een keer eerder geweest en het leek me de moeite waard om daar ook een dagje met Papa en Mama naar toe te gaan. Door de mooie hutjes, palmbomen, het bountystrand en de zon, zou het Caribisch gevoel compleet moeten zijn. Maar helaas zat het weer niet mee, en hebben we maar heel even van de zon kunnen genieten
Vrijdag stond onze eerste excursie op het programma. ’s Ochtends vroeg vertrokken we richting Brownsberg. Na een avontuurlijke rit over smalle, hobbelige zandwegen en bruggetjes kwamen we aan in het Brownsberg natuurreservaat. Na een vermoeiende wandeltocht vol heuvels en dalingen door het bos arriveerden we bij de Leoval. Onder deze waterval mochten we verkoeling zoeken. Na wat geklauter over stenen en bijna met onze neus in het water gelegen te hebben bereikten we de waterval. Ik kan jullie vertellen dat het verkoelend was, eigenlijk eerder ijskoud!;) Papa keek lachend toe met de camera in de hand. We zijn ook nog naar de top van de berg gelopen, voor het uitzicht op het stuwmeer. Dit heeft prachtige plaatjes opgeleverd, maar helaas begon het te regenen. Hierdoor werd het ons weer duidelijk dat het een tropisch regenwoud is. Tijdens de boswandeling zagen we nog een gevaarlijke slang en hoorden we de apen brullen in de bomen, echt geweldig :D!
Later die dag zijn we verder gereden naar Atyoni, zodat we daar in een bootje konden stappen richting Isadou. Onderweg zagen we vrouwen kleding wassen in de rivier, teilen op hun hoofd dragen en nog veel meer. Na een lange tocht kwamen we dan eindelijk aan in Isadou. Daar kregen we ook ons eigen houten hutje aangewezen. Dat zag er erg mooi en primitief uit, want we hadden geen elektriciteit maar een olielampje. Ook moesten we niet opkijken van spinnen, kakkerlakken, hagedissen, kikkertjes, etc. in en rondom ons huisje. Ondanks dat heb ik toch heerlijk kunnen slapen. De volgende dag zijn we naar het Saramakaans dorpje Jaw Jaw geweest. De rondleiding was zeer interessant. Het was mooi om te zien hoe deze mensen leven. We hebben de school gezien, maar ook kennis gemaakt met de medicijnman van het dorp. We kregen veel uitleg over levensgewoonten, religie, planten, enzovoorts. De mensen in het dorp worden gemiddeld 80 jaar oud, wat toch opmerkelijk is. Er liepen allemaal lieve kindjes met ons mee en ze wilden allemaal onze handen vasthouden. Ook werd ik versierd met bloemetjes. Na de rondleiding werden we uitgezwaaid door de lieve kinderen, en zijn we teruggevaren naar Isadou, waar we nog hebben gezwommen en konden genieten van het zonnetje. ’s Avonds kregen we nog een slagwerkconcert van de bevolking uit Jaw Jaw. We kregen de mogelijkheid om te dansen op deze muziek en we mochten zelf ook nog even op de trommels slaan, wat natuurlijk prachtig klonk ;).
De volgende dag zijn we na het ontbijt de bushbush ingegaan. De gids had een kapmes op zak en zeulde ons door de jungle. Bij aankomst bleek het bos niet bereikbaar te zijn met droge voeten, dus gingen we met de broek opgerold tot onze knieën door het water. In het bos kregen we veel uitleg over medicinale planten, vruchten, bomen en nog veel meer. De tocht was al een beproeving op zich. Wij vonden het niet erg om door het water te lopen, want natte voeten hadden we toch al. Maar het water was zo gestegen, dat we op een gegeven moment tot aan ons middel in het water stonden. We hadden geen idee waar we liepen, want het water was bruin. We moesten allemaal oppassen dat we niet met onze voeten bleven hangen achter wortels of uitgleden. Mama viel nog, maar gelukkig bracht ze het er redelijk droog, zonder kleerscheuren of gebroken botten ervan af;). We zagen ook nog een slang in een boom, dus de tocht was avontuurlijk genoeg. Eenmaal terug in Isadou moesten we onze spullen pakken, omdat we weer naar huis moesten. Na een heerlijk lunch vervolgden we onze weg terug naar Paramaribo.
Aankomende Donderdag gaan we voor vier dagen naar de Blanche Marie vallen. Er staat ons dus weer een indrukwekkende en avontuurlijke reis te wachten. Hierover zal ik volgende week vertellen, maar nu eerste nog een verhaaltje van Pap en Mam:
Fawaka allemaal,
Na overgehaald te zijn door onze lieve dochter,zullen wij ook onze bevindingen op schrift zetten.
Na een kleine technische storing bij het vliegtuig vertrokken we met een uur vertraging richting Suriname. Het was een lange zit van tien uur sudoko spelen, eten, praten en ander tijdverdrijf. Maar toen we arriveerde op het vliegveld waren we alles weer vergeten en kon het grote avontuur beginnen.
Laura en Lindy stonden ons al op te wachten met een roosje. Daarna vertrokken wij richting Paramaribo het was al bijna donker maar we konden nog genoeg zien om een eerste indruk te krijgen. Tjonge wat keken we onze ogen uit zoiets hadden we nog nooit gezien.
De eerste indruk van Suriname was er een om niet te vergeten, en werd de volgende dag nog eens herhaald maar dan in het daglicht van Suriname.
Wat is het heet en benauwd hier, als je uit het vliegtuig komt merk je het al, maar we moeten zeggen het went snel.
Wat we allemaal gedaan hebben kun je lezen in het stukje van Laura, alhoewel ik een ding moet verbeteren, white beach werd voor ons wet beach.
Onze zwemmiddag werd verstoord door flinke Surinaamse regenbuien, maar niet getreurd we wisten dat dit kon gebeuren in de grote regentijd.
Dit gemis heb ik ruimschoots goedgemaakt door te zwemmen in de boven surinamerivier waarin ik met een sierlijke duik verdween, toen ik proestend weer boven kwam, kreeg ik meteen tegenspraak hoe gevaarlijk dit wel niet was ik dat ik dit niet meer moest doen.
Maar ik moet zeggen het was een lekkere duik en het water was aangenaam warm.
Volgens Nederlandse begrippen ben ik nu ook geschikt voor het leger want wat moet je nog meer kunnen doorstaan dan een koude douche op het kleine eilandje Isadou waar we twee dagen verbleven onder primitieve omstandigheden.
Niks vijf sterren het was wel wennen, wat wel goed was was het eten, ik moet zeggen het was iedere keer weer spannend wat we zouden eten, maar tot nu toe is het altijd nog lekker geweest, terwijl ik best wel kieskeurig ben.
Voor het werk zou ik hier nog genoeg kunnen doen, deuken genoeg, allen doen ze er volgens mij niets aan,de auto’s hebben hier wel wat te lijden wat een wegen zeg.
De rit naar ons appartement zal ik dan ook niet gauw vergeten 4 uur hobbelen over een onverharde weg met soms snelheden van meer dan 80 km per uur en dan weer vol in de ankers om op het laatste moment nog een kuil te vermijden, wel prettig als je gauw last hebt van wagenziekte maar gelukkig hebben we dat nog geen last van gehad.
Vandaag hebben we een rustdag en hebben we genoten van het zwembad van ons appartement waardoor ik er nu uitzie als een kreeft lekker rood en weer overal jeuk. (Harry)
Donderdag gaan we weer op avontuur in de jungle. We zien wel wat het word maar genieten doen we,dat is een ding wat zeker is.
Nu hebben we genoeg geschreven, anders wordt het verhaal zo lang dat jullie een halve avond kwijt zijn om alle verhalen te lezen.
Groetjes Harry en Rieky.
Liefs,
Laura
P.s.
Papa heeft nog voor een week een Surinaams telefoonnr.: 00597-8293941
Anke, Piërro en Renzo, ik heb jullie kaartje donderdag ontvangen. Erg lief!:D het vorige kaartje is vrees ik niet aangekomen:(.
Claudia, Hartelijk Gefeliciteerd alvast!
Kim, ik denk aan je…
Hoe gaat het met jullie? Fijn weekend gehad? Bedankt voor jullie lieve en leuke berichtjes :D.
Ik heb week een drukke en avontuurlijke weer achter de rug. Zoals jullie weten heb ik Papa en Mama afgelopen maandagavond op mogen halen van het vliegveld :D Na ongeveer een uur op het vliegveld gewacht te hebben arriveerden ze bij de “aankomsthal” van het J.A Pengelvliegveld. Wat was ik blij hen te zien:D! Na ze omhelst te hebben zijn we richting het hotel vertrokken om vervolgens nog een drankje te drinken bij ’t Vat. Ze waren natuurlijk hartstikke moe van de lange reis, dus laat is het niet geworden. Ze moesten natuurlijk wel weer fit zijn voor de volle, avontuurlijke en indrukwekkende week ;). Ze zullen later in dit verhaal ook nog een stukje vertellen over hun ervaringen hier in het Tropische Suriname
Dinsdag zijn Pap en Mam op bezoek geweest in ons huisje. Ze wilden natuurlijk ook zien waar wij al die maanden hebben geleefd. Na een ‘rondleiding’ in ons huisje, hebben we nog even gekletst om vervolgens naar het centrum te vertrekken. Onderweg naar ons huis waren ze al helemaal onder de indruk. Ik kijk er niet meer zo van op dat er kleine houten gammele hutjes langs de weg staan en daarnaast weer een villa. Voor hen is dat natuurlijk nog wel heel bijzonder om dit te zien. In het centrum hebben we heerlijk geluncht en daarna de EK gekeken. Het was een groot feest omdat Nederland had gewonnen :D
Woensdag heb ik het Diakonessenziekenhuis laten zien. Ze waren natuurlijk erg benieuwd waar ik mijn stageperiode heb volbracht:). Na toestemming gevraagd te hebben aan Zr. Deel, verpleegkundig directeur, heb ik ze als eerste mijn afdeling laten zien. De zusters vonden het leuk om mij weer te zien. Er werd nog steeds over mij gepraat in positieve zin. Ze vonden het ook zeer interessant wie mijn ouders waren en ze maakte allemaal even een praatje met ons. Afdeling gynaecologie is een van de oudste afdelingen in het ziekenhuis dus het ziet er nog zeer ouderwets, donker en onhygiënisch uit. Het was voor hen ook heel bijzonder om de klassenligging te zien. Daarna heb ik de rest van het ziekenhuis laten zien; van de poliklinieken tot de keuken. Ze keken hun ogen uit, wat ook niet gek is. Mama lette vooral op het ziekenhuisgebeuren, en voor papa waren de constructies ook zeer interessant om te zien ;)
’s Middags hebben Lindy en Ik het Centrum laten zien; van Het Presidentieel Paleis tot de Palmentuin. Ook hebben we wat achtergrondinformatie verteld, zodat ze er een beter beeld bij konden vormen.
Afgelopen donderdag zijn we naar White beach geweest. Ik was hier al een keer eerder geweest en het leek me de moeite waard om daar ook een dagje met Papa en Mama naar toe te gaan. Door de mooie hutjes, palmbomen, het bountystrand en de zon, zou het Caribisch gevoel compleet moeten zijn. Maar helaas zat het weer niet mee, en hebben we maar heel even van de zon kunnen genieten
Vrijdag stond onze eerste excursie op het programma. ’s Ochtends vroeg vertrokken we richting Brownsberg. Na een avontuurlijke rit over smalle, hobbelige zandwegen en bruggetjes kwamen we aan in het Brownsberg natuurreservaat. Na een vermoeiende wandeltocht vol heuvels en dalingen door het bos arriveerden we bij de Leoval. Onder deze waterval mochten we verkoeling zoeken. Na wat geklauter over stenen en bijna met onze neus in het water gelegen te hebben bereikten we de waterval. Ik kan jullie vertellen dat het verkoelend was, eigenlijk eerder ijskoud!;) Papa keek lachend toe met de camera in de hand. We zijn ook nog naar de top van de berg gelopen, voor het uitzicht op het stuwmeer. Dit heeft prachtige plaatjes opgeleverd, maar helaas begon het te regenen. Hierdoor werd het ons weer duidelijk dat het een tropisch regenwoud is. Tijdens de boswandeling zagen we nog een gevaarlijke slang en hoorden we de apen brullen in de bomen, echt geweldig :D!
Later die dag zijn we verder gereden naar Atyoni, zodat we daar in een bootje konden stappen richting Isadou. Onderweg zagen we vrouwen kleding wassen in de rivier, teilen op hun hoofd dragen en nog veel meer. Na een lange tocht kwamen we dan eindelijk aan in Isadou. Daar kregen we ook ons eigen houten hutje aangewezen. Dat zag er erg mooi en primitief uit, want we hadden geen elektriciteit maar een olielampje. Ook moesten we niet opkijken van spinnen, kakkerlakken, hagedissen, kikkertjes, etc. in en rondom ons huisje. Ondanks dat heb ik toch heerlijk kunnen slapen. De volgende dag zijn we naar het Saramakaans dorpje Jaw Jaw geweest. De rondleiding was zeer interessant. Het was mooi om te zien hoe deze mensen leven. We hebben de school gezien, maar ook kennis gemaakt met de medicijnman van het dorp. We kregen veel uitleg over levensgewoonten, religie, planten, enzovoorts. De mensen in het dorp worden gemiddeld 80 jaar oud, wat toch opmerkelijk is. Er liepen allemaal lieve kindjes met ons mee en ze wilden allemaal onze handen vasthouden. Ook werd ik versierd met bloemetjes. Na de rondleiding werden we uitgezwaaid door de lieve kinderen, en zijn we teruggevaren naar Isadou, waar we nog hebben gezwommen en konden genieten van het zonnetje. ’s Avonds kregen we nog een slagwerkconcert van de bevolking uit Jaw Jaw. We kregen de mogelijkheid om te dansen op deze muziek en we mochten zelf ook nog even op de trommels slaan, wat natuurlijk prachtig klonk ;).
De volgende dag zijn we na het ontbijt de bushbush ingegaan. De gids had een kapmes op zak en zeulde ons door de jungle. Bij aankomst bleek het bos niet bereikbaar te zijn met droge voeten, dus gingen we met de broek opgerold tot onze knieën door het water. In het bos kregen we veel uitleg over medicinale planten, vruchten, bomen en nog veel meer. De tocht was al een beproeving op zich. Wij vonden het niet erg om door het water te lopen, want natte voeten hadden we toch al. Maar het water was zo gestegen, dat we op een gegeven moment tot aan ons middel in het water stonden. We hadden geen idee waar we liepen, want het water was bruin. We moesten allemaal oppassen dat we niet met onze voeten bleven hangen achter wortels of uitgleden. Mama viel nog, maar gelukkig bracht ze het er redelijk droog, zonder kleerscheuren of gebroken botten ervan af;). We zagen ook nog een slang in een boom, dus de tocht was avontuurlijk genoeg. Eenmaal terug in Isadou moesten we onze spullen pakken, omdat we weer naar huis moesten. Na een heerlijk lunch vervolgden we onze weg terug naar Paramaribo.
Aankomende Donderdag gaan we voor vier dagen naar de Blanche Marie vallen. Er staat ons dus weer een indrukwekkende en avontuurlijke reis te wachten. Hierover zal ik volgende week vertellen, maar nu eerste nog een verhaaltje van Pap en Mam:
Fawaka allemaal,
Na overgehaald te zijn door onze lieve dochter,zullen wij ook onze bevindingen op schrift zetten.
Na een kleine technische storing bij het vliegtuig vertrokken we met een uur vertraging richting Suriname. Het was een lange zit van tien uur sudoko spelen, eten, praten en ander tijdverdrijf. Maar toen we arriveerde op het vliegveld waren we alles weer vergeten en kon het grote avontuur beginnen.
Laura en Lindy stonden ons al op te wachten met een roosje. Daarna vertrokken wij richting Paramaribo het was al bijna donker maar we konden nog genoeg zien om een eerste indruk te krijgen. Tjonge wat keken we onze ogen uit zoiets hadden we nog nooit gezien.
De eerste indruk van Suriname was er een om niet te vergeten, en werd de volgende dag nog eens herhaald maar dan in het daglicht van Suriname.
Wat is het heet en benauwd hier, als je uit het vliegtuig komt merk je het al, maar we moeten zeggen het went snel.
Wat we allemaal gedaan hebben kun je lezen in het stukje van Laura, alhoewel ik een ding moet verbeteren, white beach werd voor ons wet beach.
Onze zwemmiddag werd verstoord door flinke Surinaamse regenbuien, maar niet getreurd we wisten dat dit kon gebeuren in de grote regentijd.
Dit gemis heb ik ruimschoots goedgemaakt door te zwemmen in de boven surinamerivier waarin ik met een sierlijke duik verdween, toen ik proestend weer boven kwam, kreeg ik meteen tegenspraak hoe gevaarlijk dit wel niet was ik dat ik dit niet meer moest doen.
Maar ik moet zeggen het was een lekkere duik en het water was aangenaam warm.
Volgens Nederlandse begrippen ben ik nu ook geschikt voor het leger want wat moet je nog meer kunnen doorstaan dan een koude douche op het kleine eilandje Isadou waar we twee dagen verbleven onder primitieve omstandigheden.
Niks vijf sterren het was wel wennen, wat wel goed was was het eten, ik moet zeggen het was iedere keer weer spannend wat we zouden eten, maar tot nu toe is het altijd nog lekker geweest, terwijl ik best wel kieskeurig ben.
Voor het werk zou ik hier nog genoeg kunnen doen, deuken genoeg, allen doen ze er volgens mij niets aan,de auto’s hebben hier wel wat te lijden wat een wegen zeg.
De rit naar ons appartement zal ik dan ook niet gauw vergeten 4 uur hobbelen over een onverharde weg met soms snelheden van meer dan 80 km per uur en dan weer vol in de ankers om op het laatste moment nog een kuil te vermijden, wel prettig als je gauw last hebt van wagenziekte maar gelukkig hebben we dat nog geen last van gehad.
Vandaag hebben we een rustdag en hebben we genoten van het zwembad van ons appartement waardoor ik er nu uitzie als een kreeft lekker rood en weer overal jeuk. (Harry)
Donderdag gaan we weer op avontuur in de jungle. We zien wel wat het word maar genieten doen we,dat is een ding wat zeker is.
Nu hebben we genoeg geschreven, anders wordt het verhaal zo lang dat jullie een halve avond kwijt zijn om alle verhalen te lezen.
Groetjes Harry en Rieky.
Liefs,
Laura
P.s.
Papa heeft nog voor een week een Surinaams telefoonnr.: 00597-8293941
Anke, Piërro en Renzo, ik heb jullie kaartje donderdag ontvangen. Erg lief!:D het vorige kaartje is vrees ik niet aangekomen:(.
Claudia, Hartelijk Gefeliciteerd alvast!
Kim, ik denk aan je…
-
24 Juni 2008 - 06:08
Marjolein:
Hoi, wat een spannend verhaal weer. Rieky wat zul je al veel hebben moeten gillen. Geniet nog van de vakantie en voor volgende week goede reis terug. Laura geniet dan nog van een paar dagen vakantie zonder jullie pap en mam. Groetjes en we zien elkaar dan snel in Vianen.
Marjolein en fam. -
24 Juni 2008 - 08:44
Piet & Wies Robben:
Hoi Laura, Harry en Rieky
Onze computer was kapot maar is weer gemaakt dus ik kan jou verhalen weer lezen.
Ik heb vluchtig wat gelezen, maar ik ga er nog een keer goed voor zitten want ik zie wel dat je weer heel veel beleeft hebt. Jij bent weer een hele ervaring rijker, geniet er nog maar van en nu al zeker nu papa en mama er zijn.
Nog een hele fijne tijd.
Harry en Rieky, wij wensen jullie ook een hele fijne vakantie bij Laura, geniet er maar van,
we zien jullie wel weer en dan zullen we jullie ervaringen wel horen.
Groetjes Piet & Wies
-
24 Juni 2008 - 09:20
Evelien:
Wen je daar echt aan, aan die hagedissen, spinnen, kikkers etc.? iehhh ik krijg er zo al de kriebels van! Grappig dat Harry en Rieky zich nu verbazen om dingen waar jij je eerst ook over verbaasde maar die nu heel gewoon zijn voor jou! Die dingen wennen toch wel snel dan he? Het zal wel weer even heel vreemd zijn als je binnenkort weer in Nederland bent! Dan moet je hier weer even overal aan wennen. Nou nog heel veel plezier en tot snel!
xx
-
24 Juni 2008 - 11:27
Pierro Anke En Renzo:
Hoi alledrie,
Wat hebben jullie de eerste week al veel meegemaakt en gezien. Leuk om jullie belevenissen te lezen. Het is weer leuk beschreven. Ook zijn de foto´s erg leuk. Jullie zullen inderdaad je ogen wel uitkijken. Al die insecten en slangen. Ik zou de boel bij elkaar gillen geloof ik. Wij hebben in Berghem ook iets aparts, ze hebben een aziatische boktor gevonden in de nieuw bouwwijk. Waarschijnlijk meegkomen met hout. Een grote, vliegende tor die alle planten en bomen kunnen aantasten. Nu zijn ze aan het uitzoeken of het maar om 1 tor gaat of dat er inmiddels meerdere zijn. Ik hoop niet dat ik er een tegenkom. Zo zie je maar, die beesten komen niet alleen in de bush bush voor. Laura, ik ben blij dat je toch nog een kaartje van ons ontvangen hebt. Is wel lang onderweg geweest. Hier gaat verder alles goed. Renzo ligt nu lekker te slapen. Het is een grote jongen aan het worden, heeft pas op het potje geplast (om te oefenen) en was zelf helemaal onder de indruk ervan. Nu wil hij iedere keer op het potje. Hij kan ook al verschillende kinderliedjes meezingen. We komen snel langs als jullie weer terug zijn, maar nu nog even genieten samen.
Heel veel groetjes en een dikke kus van Renzo
Pierro Anke en Renzo -
24 Juni 2008 - 13:04
Yvonne:
Hoi Laura, Rieky en harry!!
Weer een fantastisch verhaal met spannende gebeurtenissen! Geweldig!
En Harry en Rieky, jullie zullen ook wel blij geweest zijn om laura weer te zien! Ik ben dus gewoon hartsikke jaloers..... jullie lekker daar in het mooie suriname, spannende dingen meemaken, en lekker genieten. En wij hier maar werken..... hihihihi. Ach het verschil moet er wezen natuurlijk. Ach en onze Rob wil er ook nog een keer naar toe, dus neemt hij me maar gewoon mee.
Leuke foto's trouwens. Ik heb ze samen met rob zitten kijken. Zijn reactie was: "krijgt tante rieky en ome harrie nou ook vlechtje op hun haren?????" haha En hij vond het erg leuk dat "jullie nu ook op de computer zijn". Hij heeft erg enthausiast naar jullie zitten zwaaien. (Vorige week ook al toen hier een vliegtuig over kwam.)
Nog een hele fijne tijd daar samen, en lekker genieten!
groetjes Yvonne:) -
24 Juni 2008 - 13:10
Rob:
hhoiiii aaaaaaaaaaaallemaal
pppppppppprrrreeeeet uiiiiiiiiophmmmm,b yfcccccjdfhfgjdrh
(rob wil ook even iets typen: "lekker zwemmen en lopen. en jullie moeten de koe met grote oren nog eten geven. Ik heb naar jullie gezwaaid")
eeeeewqqq
]]]]]]]]]]]]]]][poiiiiiii
robbbbbbbbbbbmmmmmm -
24 Juni 2008 - 21:02
Tonnie En Ans:
Hoi Laura,Harrie en Rieky
Fijn om een berichtje van jullie te lezen want we waren wel erg benieuwd hoe het met jullie is in Suriname toevallig had ik het er vandaag nog met Sammy over dat we nog niks gehoord hadden buiten het telefoontje dat jullie goed zijn aangekomen,en bellen wil ik niet doen want je hebt nu vakantie en je moet kunnen genieten en niet de hele tijd de telefoon moeten op pakken ik bel alleen als het echt nodig is anders niet,maar fijn om te lezen dat jullie allemaal erg genieten van Suriname tjonge jonge wat een avonturen dat is pas echt genieten en alle zorgen vergeten,de foto's zijn erg mooi en Rieky de volgende keer wel overeind blijven,wat zullen jullie gelachen of gegild hebben.Nu ga ik stoppen want jullie zullen wel veel te vertellen hebben als jullie terug zijn Ik zou zeggen geniet nog maar lekker en goede reis terug naar Nederland,groetjes van Oma of van ons mam
Tonnie en Ans -
25 Juni 2008 - 13:45
Renske:
Hoihoi,
Wat leuk om weer een berichtje van die kant te horen!
Gelukkig kom je bijna weer terug, en hoeven we niet meer jou berichtjes te lezen maar kan je het ons live vertellen;)!
Ik ben zeeeer benieuwd hoor!
Ik heb maandag tom opgehaald, dus jij bent nu de volgende he;)!
Geniet nog van de laatste tijd en tot heel snel!
Liefs Renske -
26 Juni 2008 - 11:41
Tiny En Odilia:
Harry en Riekie,
Zo te zien hebben jullie de vakantie van je leven. Geweldige foto's en het zal zeker ook wel lachen geblazen zijn met jullie belevenissen. Lekker door het water heen klossen. Wat een sensatie allemaal. Ik zat met tranen in mijn ogen jullie bericht te lezen. Zo mooi dat jullie naar Laura zijn gegaan!! Geweldig, en nu nog maar heerlijk genieten. Laura, Harry en Riekie nog heel veel plezier toegewenst!
Groetjes Tiny en Odilia. -
26 Juni 2008 - 19:11
Yvonne:
Hoi Laura,hoe is het daar? Heb je al veel gezien? Ik ben benieuwd naar je verhalen als je thuis bent. Kom je ze een keer vertellen op het koor als je in de buurt bent? Groetjes Yvonne -
27 Juni 2008 - 12:25
Ronald, Hilde En Duc:
Ha lieve Laura,
Ik had je een tijd geleden nog een berichtje gestuurd via Hyves, maar weet niet of je deze leest. Hoe is het met de paps en de mams, fijn hè om ze te zien en te knuffelen? Ik hoop dat jullie het goed naar jullie zin hebben daar. Hier in Nederland gaat alles zo zijn gangetje. Lekker druk net als iedereen. Maar meid, je hebt echt prachtige foto's gemaakt en prachtige verhalen.
Geniet er nog even van! Doe paps en mams de groeten en nog heel veel plezier. Dikke knuffel van ons en een lik en poot van Duc.
-
30 Juni 2008 - 07:20
Lydia:
Hey Laura
Leuk om weer ff iets te lezen. Nog heel veel plezier die laatste week en geniet dan ook van je welverdiende vakantie
groetjes Lydia -
30 Juni 2008 - 09:41
Tiny En Odilia:
Harry en Riekie,
De vakantie zit er weer op. Goede reis toegewenst met hopelijk niet al te veel vertraging. Laura nog fijn even nagenieten van de leuke tijd die je daar hebt gehad. Over enkele weken zul je ook weer thuis zijn. We komen een keer langs zodat jij uitbundig over alles kunt vertellen!! Het is natuurlijk 'n hele belevenis geweest, en alweer 'n ervaring rijker. Nog veel plezier!!
Groetjes Tiny en Odilia. -
30 Juni 2008 - 12:33
Marcel,twan,femke:
ha laura, harry en rieky,
lekker genote? nu is het weer bijna zover om afscheid van elkaar te nemen maar gelukkig niet voor lang. laura geniet nog van je laatste week vakantie! voordat je het weet zit je ook alweer in het vliegtuig net als jullie pap en mam!
hier zijn de weken rustig verlopen..
wel HEERLIJK weer gehad!!
harry en rieky tot morge!
laura tot over 1 week!!
we kunnen niet meer wachte om je weer te zien!!
liefs marcel, twan en femke en natuurlijk een likje en pootje van sally en kyra!! -
30 Juni 2008 - 20:46
Petula :
Leuk om te lezen wat je daar allemaal hebt meegemaakt.Je bent een ervaring rijker. Proficiat met je eind cijfer heb je dik en dubbel verdiend!!
Geniet nog van een welvediende vakantie en een goede reis terug.
Groetjes Cor en Petula -
05 Juli 2008 - 20:48
Liesbeth En Gert-Jan:
Heel erg mooi die foto's
Prachtig die uitzichten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
