Avontuur in Blanche Marie!

Hallo Iedereen,

Bedankt voor jullie leuke en enthousiaste berichten:), ook namens Papa en Mama.
Zoals de meeste van jullie wel weten zijn Papa en Mama weer terug op Nederlandse bodem. Na twee weken genoten te hebben op Caribisch gebied, zijn ze maandagavond weer richting Nederland vertrokken. Gelukkig zie ik ze over een ongeveer weekje weer:), want dan keer ik zelf weer terug naar Nederland. We hebben een zeer avontuurlijke week achter de rug, met veel spanning en sensatie:D.

We zijn 4 dagen de binnenlanden in geweest, dus de andere dagen hebben we het een beetje rustig aan gedaan. Dinsdag zijn we echter nog wel naar Colacreek geweest. Hier was ik voorheen al geweest en ik vond het de moeite waard om hen ook even te laten genieten van het Colakleurige water. Ook was het de bedoeling om een bruin kleurtje op te doen, maar helaas begon het ’s middags te regenen na een zonnige ochtend. Verder zijn we verschillende malen in het centrum geweest en natuurlijk hebben we lekker gezwommen in het zwembad en genoten van de zon:).

Donderdagnacht ging om 4 uur de wekker, omdat een avontuurlijke tour naar Blache Marie op ons stond te wachten. Na 5 uur in een busje te hebben gezeten kwamen we aan in Nickerie, waar een boot voor ons klaar lag. Eenmaal gesetteld op houten bankjes vertrokken we richting Apura. Dit dorpje ligt in het westen van Suriname en grenst aan Brits Guyana. Na 3 uur gezeten te hebben waarvan we een houten derrière kregen;), arriveerden we dan eindelijk in Apura, waar 2 jeeps ons kwamen ophalen om ons te brengen naar ons verblijf. Vrijdag vertrokken we naar de Blanche-Marievallen. Het zou een relaxed tochtje worden, dus onze teenslippertje waren voldoende. Nou dat hebben we geweten…..;)
Papa en Mama zaten relaxed in een Jeep, waar ze me konden uitlachen. Ik zat namelijk achterop een andere Jeep, waar een boot achterop lag. Als schokdemper zaten we op een zwemvest zodat de rit toch wat comfortabeler was;). Op een gegeven moment gingen we echt de jungle in en moesten we bukken voor alle takken en boomstammen die we onderweg tegenkwamen. Echt tijd om te kijken naar dieren had ik dus niet, maar spectaculair was het zeker. Na een stukje gereden te hebben kwamen we bij en diepe plas aan, waar de jeep niet meer doorheen kon. Het bootje moest dus van de Jeep af zodat we met het bootje via de rivier verder konden richting Blanche Marie. Via een brug stapten we allemaal met onze bagage in het bootje. Na een klein stukje gevaren te hebben riep de bootsman in paniek dat we uit de boot moesten springen, aangezien de boot aan het zinken was! :O Ik zag allemaal tassen waarin camera’s en telefoons konden zitten uit de boot drijven, dus deze pakte ik vast en gooide ik in de boot. Voordat ik het wist lag de meerderheid al in het water. Iedereen had de angst in hun ogen staan, zo in shock waren de meesten. Maar gelukkig kon iedereen hun hoofd boven water houden en zijn er alleen maar een paar telefoons en camera’s gesneuveld. Door de stroming vaarden we weer richting de brug en moesten de mensen die in het water lagen de brug op klimmen. Ik zat nog in het bootje met Papa, Mama, Lindy en wat anderen. Snel schepten we het bootje leeg en zijn we met een minder personen richting Blache Marie gevaren. Nadat iedereen eindelijk gearriveerd was liepen we richting de Blache- Marievallen. De 10 meter hoge waterval gelegen in berggebied tussen stroomversnellingen, wat een erg mooi gezicht geeft:D. De reis was dus zeker de moeite waard. Door de regentijd stoomde het water met geweld van de watervallen richting de rivier. Aan de kant mochten we zitten en lieten we golven over ons heen klotsen, wat echt heerlijk was:D. Daarna was het weer tijd om terug te keren naar Apura, maar eerst stond ons nog een avontuurlijke en lange reis te wachten. Op Blanche Marie stond een Jeep waarin we onze tocht zouden voortzetten. Onderweg kwamen we takken tegen die weggesnoeid moesten worden en een boomstam die weg gehakt moest worden. Eenmaal bij een plas aangekomen moesten we allemaal de Jeep uit. Met onze teenslippertjes in onze handen liepen we door de plassen. Echt prettig was het niet want ik had geen idee wat voor dieren en planten onder mijn voeten bevonden. Maar goed, daar dachten we maar niet bij na en ons avontuur ging verder. Op een gegeven moment konden we niet meer met de voeten aan de grond, dus werden we aangewezen op onze zwemvaardigheden. Af en toe bleven en wat doorns aan je voeten hangen, maar gelukkig bereikten we allemaal het droge. Na een tocht over de zandpaden, waterplassen en een gammele brug bereikten we dan eindelijk een andere Jeep en werd de weg weer makkelijker gangbaar. Ook papa en Mama wilden nog even achterin de laadbak van jeep, om nog wat extra avontuur te proeven, en dat hebben ze geweten;). Rond half 10 ’s avonds arriveerden we met wat schrammetjes en wat schrik in Apura:); Een reis die we nooit meer zullen vergeten…

Zaterdag zijn we naar een treinstation wezen kijken die er verlaten bijlag. Het zag er erg spookachtig uit omdat er vleermuizen onder de trein en in kamers rondvlogen. Nederland heeft hier veel geld in gestopt maar na de staatsgreep in 1980, heeft Nederland zicht terug getrokken en is het project stil komen te liggen. De spoorlijnen voor bauxietvervoer zijn inmiddels helemaal verwilderd door planten en de trein in nooit een meter verder gekomen.
Daarna zijn we naar een nabijgelegen dorpje geweest, om te zien hoe zij leven. Ook zijn we nog bij een man thuis geweest die slangen en schildpadden in zijn beheer had. Dit was erg leuk en interessant om te zien:). ’s Middags kregen we nog de tijd om even te gaan zwemmen en ’s avonds stond een lokaal feestje op ons te wachten.
Zondag was de dag om weer richting Paramaribo te vertrekken. Tijdens mijn tas inpakken kwam ik erachter dat ik een bh kwijt was, dus ik vroeg aan Lindy of zij hem toevallig in haar tas had gestopt. Dus ze ging kijken en kwam erachter dat zij ook een bh kwijt was. Dus wij gingen dit lachend melden aan Ruben, een van de organisatoren. Hij kon het maar niet geloven. Ik maakte er geen punt van, maar het is toch erg apart als er 2 verdwijnen;). Uiteindelijk kwam de beheerder met 2 bh’s aanzetten, volgens hem ze lagen in de vuilniston. De bh-misterie zal nooit helemaal opgelost worden, want we hebben geen idee hoe onze bh’s daar terecht zijn gekomen, maar gelachen hebben we zeker;).
Na het vertrek van Apura, zijn we nog even naar een Dorpje in het mooie Bits Guyana geweest; zo zien we nog eens wat landen :D! Na een korte rondleiding hebben we onze reis voortgezet om uiteindelijk weer te arriveren in Paramaribo.
Het was een super mooie, avontuurlijke excursie van met spanning en sensatie, die we nooit meer zullen vergeten:D!

Om de reis van Papa en Mama af te sluiten zijn we zondagavond nog wezen uiteten. Maandag zijn we nog even het centrum in geweest en hebben Papa en Mama nog een kokosnoot gedronken en gegeten, zodat het carbisch/tropsich gevoel compleet werd. Rond 5 uur vertrokken ze met en busje richting het vliegveld en heb ik ze uitgezwaaid…

Gisteren, 1 juli, was het feest ter herdenking aan de afschaffing van de slavernij. In Surinaamse begrippen heet het ‘Keti Koti’. Daar zal ik de volgende keer nog wat over vertellen.

Pap en Mam ik wil nog even laten weten dat ik het echt heel fijn vond dat jullie hier in Suriname waren:D, dat heeft me zeker goed gedaan. Ik heb absoluut van de vakantie samen met jullie genoten.

Tot over ongeveer een weekje!

Liefs,
Laura

P.s.
Twan, gefeliciteerd met het behalen van je diploma :D
Mars, van Harte gefeliciteerd met het behalen van de Propedeuse!:D
Ben trots op jullie!!:D