Een week vol met indrukken
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
03 April 2008 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve allemaal,
Ten eerste wil ik jullie bedankten voor al jullie lieve berichtjes op mijn site, dat doet me echt goed!:) Oma, fijn om te lezen dat jij ook mijn berichtjes leest. Ik heb jullie nu weer zoveel te vertellen en de week is nog niet eens om. Alles raast door mijn hoofd, maar ik zal proberen het een beetje geordend te schrijven.
Het is echt wennen hier, ik voel me net een beroemde filmster want je wordt constant nagefloten, nageroepen en anders wordt er wel getoeterd of je wordt aangestaard. Gelukkig zit er nog net geen paparazzi achter me aan, hahaha. We gaan hier in ieder geval er niet onopgemerkt over straat. Je wordt ook door (bijna) iedereen aangesproken met schatje of poppetje.:S
Maar jullie willen natuurlijk allemaal weten hoe mijn eerste stagedagen waren. De eerste dag hebben we kennis gemaakt met verpleegkundig directeur Zuster Deel. Vervolgens werden we door Zuster Margaret rondgeleid in het ziekenhuis. Je zag meteen grote verschillen, bijna niet op te noemen. Hier noemt men Suriname dan ook een 3e wereld land. Ik kreeg te horen dat ik op gynaecologie stage zou gaan lopen.:D Dinsdag begon dan écht de eerste stagedag op de desbetreffende afdeling. Op de afdeling waar ik stage loop zie je veel vrouwen met ovarium cysten, baarmoederverwijdering, curettage, abortus etc. Dit zegt jullie misschien niet veel, maar het zijn allemaal vrouwendingen. Verder is er ook nog een gedeelte obstetrie voor 1e en 2e klas vrouwen, kramende vrouwen om het zo maar te zeggen. Echt hele mooie bruine hummeltjes worden er geboren. Toch blijf ik het maar vreemd vinden dat er zo’n verschil gemaakt wordt tussen patiënten. Mensen van 3e klas liggen met z’n zessen op een kamer, met beperkte privacy. Op 1e en 2e klas zie je weer patiënten met airco en ze liggen met z’n 2en of alleen. Het hangt er allemaal vanaf hoe je verzekerd bent en hoeveel geld je hebt. Ik heb nog niet zoveel werkzaamheden uitgevoerd moet ik zeggen. In het UMC. St. Radboud rende ik mijn benen onder mijn lijf vandaan, maar hier is het echt inhouden en een beetje slenteren. Daar wordt je nog veel meer moe van. ’s Ochtends begin je met een overdracht van een half uur, waarbij de rapportage van de hele dag voor wordt voorgelezen. Daarna gaan we met z’n allen heel hard een bijbellied zingen, daarna wordt er een psalm voorgelezen, gebeden en weer gezongen. Ik sta nog steeds met mijn mond vol tanden, maar dat zal ook wel wennen. Daarna beginnen we met bedden poetsen; de lakens van het bed, matras en bed op een speciale manier schrobben en daarna het bed weer opmaken met dezelfde lakens. Echt logisch klinkt het dus niet, maar ze hebben te weinig linnengoed vandaar. Verder loop ik nog maar een beetje achter iedereen aan, want ik heb nog niet echt overzicht. Soms voel ik me dan ook echt een verloren schaap. Maar de hoofdzuster zegt dat dat normaal is de eerste week. Dus we zullen zien…
Maandag zijn we naar de stad geweest om fietsen te huren. De wegen zijn nou niet bepaald vlak, en ik heb een slag in de wiel dus Laura hobbelt hier heerlijk over de wegen.;) Verder is het fietsen levensgevaarlijk. De auto’s razen langs ons heen en fietspaden kennen ze hier volgens mij niet echt. Verder moeten we niet vergeten om links te fietsen en dus ook opletten van welke kant de auto’s komen. Dat valt nog niet mee, ongelukken zijn er dan ook nog nèt niet gebeurd. Maar het is wel heerlijk om ’s ochtends om half 7 naar het diakonessenhuis te fietsen. En natuurlijk is het een hoop gelach en gegil met ons. Van het fietsen ben ik flink verbrand, maar de eerste regenbuien hebben we ook al meegemaakt. Het valt dan echt met bakken uit de hemel.
Natuurlijk hebben we hier al heel wat dierenavonturen meegemaakt. Van spinnen, vogels, hagedissen en kikkers in ons huis kijken we al niet meer op.;) Maar soms lijken we wel gillende keukenmeiden. Mijn gil is ook nog eens aanstekelijk, dus onze onderburen zullen soms wel gek worden van ons. We hebben zelfs gegild toen de onderbuurman bij ons aan het hek stond om naar binnen te kunnen, we schrokken ons dood van zo’n donkere schim. Verder ben ik een smakelijk hapje voor de muggen, dus de klamboe heb ik maar professorisch opgehangen met punaises.
Verder hebben we ons aangemeld voor salsa-les. Jaja, die heupen zullen we eens los gooien. Haha, we zullen niet meer terug komen als stijve harken, maar a la Jennifer Lopez;). De lessen zijn 2 keer per week en 2 uur lang. Morgen mogen we weer! Echt ontspanning, na zo’n dag ‘hard’ werken.
We hebben hier ook al een paar keer gekookt, want tot nu toe nog goed is verlopen en ook nog eens goed heeft gesmaakt. Natuurlijk zijn we ook culinair op z’n Surinaams en hebben we kouseband gekookt. Uiteten is echt heel goedkoop, dus dat is natuurlijk ook al enkele keren gebeurd.
Ik kan jullie natuurlijk nog veel meer vertellen, maar ik wou het voor even hierbij laten…
Tot slot nog enkele mededelingen:
Mijn nieuwe telefoonnummer is 00597-8251034, waar ik vanaf nu op te bereiken ben. Smsen kan zo nu en dan nog een probleem zijn, maar daar komen we dan wel vanzelf achter. Verder geef ik jullie de tip mee dat jullie op mijn site aan kunnen melden voor mijn site. Als ik dan een bericht geplaatst heb krijgen jullie een mailtje en geen spam!
Tot het volgende berichtje maar weer, ‘schatjes’;)!
Liefs,
Laura
Ten eerste wil ik jullie bedankten voor al jullie lieve berichtjes op mijn site, dat doet me echt goed!:) Oma, fijn om te lezen dat jij ook mijn berichtjes leest. Ik heb jullie nu weer zoveel te vertellen en de week is nog niet eens om. Alles raast door mijn hoofd, maar ik zal proberen het een beetje geordend te schrijven.
Het is echt wennen hier, ik voel me net een beroemde filmster want je wordt constant nagefloten, nageroepen en anders wordt er wel getoeterd of je wordt aangestaard. Gelukkig zit er nog net geen paparazzi achter me aan, hahaha. We gaan hier in ieder geval er niet onopgemerkt over straat. Je wordt ook door (bijna) iedereen aangesproken met schatje of poppetje.:S
Maar jullie willen natuurlijk allemaal weten hoe mijn eerste stagedagen waren. De eerste dag hebben we kennis gemaakt met verpleegkundig directeur Zuster Deel. Vervolgens werden we door Zuster Margaret rondgeleid in het ziekenhuis. Je zag meteen grote verschillen, bijna niet op te noemen. Hier noemt men Suriname dan ook een 3e wereld land. Ik kreeg te horen dat ik op gynaecologie stage zou gaan lopen.:D Dinsdag begon dan écht de eerste stagedag op de desbetreffende afdeling. Op de afdeling waar ik stage loop zie je veel vrouwen met ovarium cysten, baarmoederverwijdering, curettage, abortus etc. Dit zegt jullie misschien niet veel, maar het zijn allemaal vrouwendingen. Verder is er ook nog een gedeelte obstetrie voor 1e en 2e klas vrouwen, kramende vrouwen om het zo maar te zeggen. Echt hele mooie bruine hummeltjes worden er geboren. Toch blijf ik het maar vreemd vinden dat er zo’n verschil gemaakt wordt tussen patiënten. Mensen van 3e klas liggen met z’n zessen op een kamer, met beperkte privacy. Op 1e en 2e klas zie je weer patiënten met airco en ze liggen met z’n 2en of alleen. Het hangt er allemaal vanaf hoe je verzekerd bent en hoeveel geld je hebt. Ik heb nog niet zoveel werkzaamheden uitgevoerd moet ik zeggen. In het UMC. St. Radboud rende ik mijn benen onder mijn lijf vandaan, maar hier is het echt inhouden en een beetje slenteren. Daar wordt je nog veel meer moe van. ’s Ochtends begin je met een overdracht van een half uur, waarbij de rapportage van de hele dag voor wordt voorgelezen. Daarna gaan we met z’n allen heel hard een bijbellied zingen, daarna wordt er een psalm voorgelezen, gebeden en weer gezongen. Ik sta nog steeds met mijn mond vol tanden, maar dat zal ook wel wennen. Daarna beginnen we met bedden poetsen; de lakens van het bed, matras en bed op een speciale manier schrobben en daarna het bed weer opmaken met dezelfde lakens. Echt logisch klinkt het dus niet, maar ze hebben te weinig linnengoed vandaar. Verder loop ik nog maar een beetje achter iedereen aan, want ik heb nog niet echt overzicht. Soms voel ik me dan ook echt een verloren schaap. Maar de hoofdzuster zegt dat dat normaal is de eerste week. Dus we zullen zien…
Maandag zijn we naar de stad geweest om fietsen te huren. De wegen zijn nou niet bepaald vlak, en ik heb een slag in de wiel dus Laura hobbelt hier heerlijk over de wegen.;) Verder is het fietsen levensgevaarlijk. De auto’s razen langs ons heen en fietspaden kennen ze hier volgens mij niet echt. Verder moeten we niet vergeten om links te fietsen en dus ook opletten van welke kant de auto’s komen. Dat valt nog niet mee, ongelukken zijn er dan ook nog nèt niet gebeurd. Maar het is wel heerlijk om ’s ochtends om half 7 naar het diakonessenhuis te fietsen. En natuurlijk is het een hoop gelach en gegil met ons. Van het fietsen ben ik flink verbrand, maar de eerste regenbuien hebben we ook al meegemaakt. Het valt dan echt met bakken uit de hemel.
Natuurlijk hebben we hier al heel wat dierenavonturen meegemaakt. Van spinnen, vogels, hagedissen en kikkers in ons huis kijken we al niet meer op.;) Maar soms lijken we wel gillende keukenmeiden. Mijn gil is ook nog eens aanstekelijk, dus onze onderburen zullen soms wel gek worden van ons. We hebben zelfs gegild toen de onderbuurman bij ons aan het hek stond om naar binnen te kunnen, we schrokken ons dood van zo’n donkere schim. Verder ben ik een smakelijk hapje voor de muggen, dus de klamboe heb ik maar professorisch opgehangen met punaises.
Verder hebben we ons aangemeld voor salsa-les. Jaja, die heupen zullen we eens los gooien. Haha, we zullen niet meer terug komen als stijve harken, maar a la Jennifer Lopez;). De lessen zijn 2 keer per week en 2 uur lang. Morgen mogen we weer! Echt ontspanning, na zo’n dag ‘hard’ werken.
We hebben hier ook al een paar keer gekookt, want tot nu toe nog goed is verlopen en ook nog eens goed heeft gesmaakt. Natuurlijk zijn we ook culinair op z’n Surinaams en hebben we kouseband gekookt. Uiteten is echt heel goedkoop, dus dat is natuurlijk ook al enkele keren gebeurd.
Ik kan jullie natuurlijk nog veel meer vertellen, maar ik wou het voor even hierbij laten…
Tot slot nog enkele mededelingen:
Mijn nieuwe telefoonnummer is 00597-8251034, waar ik vanaf nu op te bereiken ben. Smsen kan zo nu en dan nog een probleem zijn, maar daar komen we dan wel vanzelf achter. Verder geef ik jullie de tip mee dat jullie op mijn site aan kunnen melden voor mijn site. Als ik dan een bericht geplaatst heb krijgen jullie een mailtje en geen spam!
Tot het volgende berichtje maar weer, ‘schatjes’;)!
Liefs,
Laura
-
03 April 2008 - 20:23
Daniëlle:
Laura, wat leuk om je verhaal te lezen! Zo te zien vermaak je je wel, ondanks de regen en het lijk (het ziet er idd een beetje creepy uit). Maar goed dat je zo'n leuke muur-opvulling hebt!
Ik zeg: succes met de salsalessen, het fietsen en je VIP-status daar. Ohja, leuke foto's ook! Kokkin Laura is alweer aan de slag hoor haha, heel netjes!
Veel succes nog met je stage
Kus Daniëlle -
03 April 2008 - 22:07
Tonnie En Ans:
Laura zo te lezen en te zien op de foto's
heb je het goed naar je zin,volgens mij kom je met veel ervaring en als een bruintje terug.Trouwens is het lekker douchen met koud water brrr.succes en de groetjes van oma (we denken aan je) -
04 April 2008 - 09:52
Kim:
Jippie weer een verhaal :-)
Het klinkt allemaal heel leuk en goed enzo :D Ben jaloers op je je!
Nog geen echte VIP worden he, you know the deal!
De foto's zijn erg leuk om te zien, zo krijg ik wel een goed beeld van daar.
Hoop dat het verhaal in de krant van het vliegtuig dat neergestort was, niet bij jou in de buurt was.
Ook stonden er in Cuijk salsalessen vanaf deze week (stond ook in de krant) moest gelijk weer aan jou denken :-P
Nog heel veel succes daar en plezier, maar zo te horen komt dat wel goed!
Ik ga vandaag naar Amsterdam :) dus ik maak ook nog eens iets mee.
Liefs xx -
04 April 2008 - 11:44
Evelien:
GYNAECOLOGIE! ik ben jaloersss! Heel erg leuk om weer wat te lezen, ach en je zult binnenkort wel wat meer kunnen doen tijdens stage! Ook echt superleuk dat jullie salsales nemen, we willen natuurlijk wel bewijs als je terugkomt he?
xx -
04 April 2008 - 12:16
Marieke:
Heej!!
Wat leuk om te lezen allemaal zeg! Je hoeft je volgens mij in iig niet te vervelen daar :) En ik kan me voorstellen dat je zomaar nog anderhalve pagina vol zou kunnen schrijven over wat je er allemaal meemaakt! Ook erg leuk om die foto's te zien, dan kan je je er toch net iets meer bij voorstellen... zoals bij die regenbui :) Daar valt 't echt met bakken uit de hemel zeg!
Nou, nog heel veel succes en plezier daaro!! Maar dat zal denkik wel goedkomen als ik 't zo allemaal lees :)
Groetjes Marieke -
04 April 2008 - 17:37
Melanie:
Hey Laura, Egt super leuk om je verhaal te lezen... En je hebt egt een super leuke stage plek ;) Dezelfde afdeling als ik :) egt grappig.. de ziektebeelden/behandelingen die jij noemt komen bij mij op de afdeling ook allemaal voor...
Ben benieuwd hoe de protocollen er bij jullie uitzien :P hebben ze uberhaupt wel protocollen??
Tis logisch da je nu nog alleen maar achter iemand aanloopt op stage, maar ik weet zeker da jij zo je draai gevonden hebt.. Ben egt benieuwd hoe zo'n dag er dan uitziet.. Van die bedde... :P :O da snap je tog nie.. wel schrobbe, ma dan weer dezelfde lakens erop... hahaha
En ik zie het al helemaal voor me.. jij op zo'n fiets met een slag in het wiel.. jullie hebbe zeker heel wat af gelachen.. hahhaha
Heel veel plezier en succes de komende tijd.. en tot de volgende keer...
Liefs Mel -
05 April 2008 - 17:51
Carlijn:
Hey Laura,
Als ik zo je verhaaltjes lees lijkt het voor mij zelfs onwerkelijk dat je daar zover zit in een hempie. Super veel suc6 met je salsalesjes, ik hoop dat je ons straks ook wat move's wil leren :P
Ik kijk uit naar je volgende verhaaltje.
Liefs carlijn -
05 April 2008 - 20:40
Yvonne:
Hoi Laura.
Hoe is het daar?
Ik kreeg van ons mam je website. Dus meteen ff kijken.............
Leuk om je verhaal te lezen! Volgens mij heb je het er wel naar je zin. Je zult wel heel veel ervaring op doen daar. (tijdens je stage maar ook van de cultuur)
Ik las ook dat je "huisdieren" hebt! Tjee... ik moet er toch niet aan denken.
Ik wens je nog een hele fijne leerzame stagen! Enhu kijk uit voor de paparazzi die om het hoekje staat te gluren.... hihihi. Veel succes met je salsa lessen! En kijk uit op de fiets.... die net niet ongelukjes moet je ook niet te vaak hebben... Hobbel ze nog rond daar. hihihi
Wat een beweging heb je daar: hobbelen salsa en dan ook nog werken. Gelukkig maar dat je het daar nog ff rustig aan kunt doen.
HEEL VEEL SUCCES MET ALLES!
Groetjes Yvonne
(ook van ons pap en mam) -
05 April 2008 - 20:58
Carola:
Hey aanvalsmaatje!!!
haha wat leuk om alles te lezen!! (alleen slecht van me dat ik daar nu pas de tijd voor had) hoe was je vlucht? viel het mee of tegen? iig hoor ik wel dat je het naar je zin hebt en een heel avontuur daar gaat beleven!! en kijk uit he met fietsen...niet zo onverantwoord doen he:P!! hahaa heeel veeel succes verder en ik kijk al uit naar je volgende verhaal!!
dikke kus
Carola -
05 April 2008 - 21:46
Vicky En Martijn:
Hey Laura!
Wat leuk om je belevenissen allemaal te lezen.
Het klinkt allemaal heel erg leuk.
Heel veel succes met de salsalessen, het fietsen en natuurlijk ook met je stage!
We hopen snel weer iets van je te horen.
Veel liefs vanuit het regenachtige Cuijk.
Martijn en Vicky -
06 April 2008 - 08:53
Bart En Mark:
hoe is het daar?
heb je een goeje reis gehad?
hoe is het daar in suriname.
wat heb je mooie foto's gemaakt.
ze vertelen wat over de reis.
groetjes mark en bart -
06 April 2008 - 09:52
Renske:
Wat een leuk verhaal weer;) En ik ben heus niet jaloers dat jij lekker in een hempje rond kan lopen daar, ahuhm;) Nog drie weekjes en dan kan ik het eindelijk ook:D En ik wil zeker een les salsa van je krijgen hoor, als je terug komt;)
Liefs Renske -
06 April 2008 - 14:02
Marloes:
Hee Laura!
Leuk om zo snel weer iets van je te lezen! Ik had net al een heel berichtje getypt, maar toen viel iets van internet uit.
Volgens mij heb je het goed naar je zin met je stage, de salsalessen en alle nieuwe ervaringen daar :D
Je foto's.... Leuk! Zo krijg ik iig een beetje een beeld van hoe het er daar uitziet.
Laura, succes met alles en tot je volgende berichtje!
Kusjee! -
06 April 2008 - 17:08
Tiny En Odilia.:
Volgens ons vliegt de tijd daar echt voorbij of niet? Je bent lekker bezig met je stage. Daarna kun je nog lekker leuke dingen gaan doen zoals salsa dansen etc. Kei leuk toch zo'n ervaring. Geniet er dus maar lekker van want de tijd is zo om!! Tot een volgende keer.
Groetjes Tiny en Odilia. -
07 April 2008 - 11:21
Hilde:
Lorraaaa! (Ik hou het toch maar bij je oude bijnaam)
Nouja zeg, ik had laatst een hele leuke reactie op je verhaal gemaakt en die wilde ik nu even terug lezen (zo leuk was 'ie ahum), maar nu kan ik 'm nergens meer vinden.. Wat op zich ook wel te verwachten met zo'n hele fijne internetverbinding van mij die amper het laden van je site aankan. Maar goed, 2e poging dan. Leuk om al je gebeurtenissen te lezen! Je hebt heel wat mee gemaakt zo te zien. Gaaf hoor! Ik ben (ondanks de warme douche en iets minder stortbuien hier) toch wel erg jaloers op je hoor! Geniet er maar lekker van, voordat je het weet is het allemaal weer voorbij en zit je weer lekker thuis op de bank. Ik ben erg benieuwd hoe je stage inmiddels is! Lijkt me ook wel onwennig zo in het begin, maar na een tijdje weet je niet beter, geloof mij maar. Wel gaaf om dat nu eens vanuit een heel ander oogpunt te bekijken en mee te maken! Ook leuk om te zien dat je 'placemat' in ieder geval mooi hangt op je kamer! ;)
Heel veel plezier en succes nog met je stage, en ik kijk alweer uit naar je nieuwe gebeurtenissen!
Liefs,
Hilde -
09 April 2008 - 10:43
Lucy:
Heey Laura,
Wat leuk om te zien allemaal!!! Grappig, dat jullie ziekenhuis ook erg katholiek
is, dat hadden wij in Kameroen ook. Wat een verschillen he ;). Ik wens je nog heel veel plezier op deze onwerkelijke en onvergetelijke stage. Ik zal het zeker blijven volgen!
Liefs,
Lucy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
