Jeepsafari en nog veel meer!
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
18 April 2008 | Suriname, Paramaribo
Lieve allemaal,
Hoe is het met jullie? Ik heb wat zonneschijn naar Nederland proberen op te sturen, dus ik hoop dat het weer daar wat zonniger is geworden:D. Want zo’n stralende zon doet toch wonderen, ik wordt er in ieder geval vrolijker van:). Ik vind het steeds fijn om berichtjes van jullie te lezen. Het is mooi om te zien dat iedereen met me meeleeft, want mijn verhalen draaien immers toch om mij!
Ik moet zeggen dat ik deze week veel lekkerder in mijn vel zit. Stage verloopt namelijk veel beter, want ik heb een beetje het gevoel gekregen dat ik wat meer geaccepteerd wordt binnen het team. Ze vragen ook allemaal hoe het met me gaat en ze zijn wel geïnteresseerd in me. Gister had ik een evaluatiegesprek met de hoofdzuster en ik vroeg wat voor indruk ze heeft van mij. Ze vind me spontaan en ik reageer goed op situaties. Verder wist ze niet zo goed hoe ik omga met de praktijk, omdat zij zelf alleen achter het bureau zit. Daarover moest ze nog informeren bij de verpleegkundigen, dus ik ben benieuwd. Mijn collega’s vinden trouwens dat ik een poppengezicht heb, vooral als ik het warm heb en mijn wangen rood kleuren. Hahaha, ik zie het maar als compliment. Inmiddels heb ik al verschillende opnamegesprekken gevoerd en verpleegplannen geschreven, dus ik weet steeds beter mijn weg te vinden. Ohja vorige week is trouwens een patiënt van de afdeling naar Colombia gegaan om bestraald te worden omdat ze kanker heeft. Toch vreemd dat het hier nog niet mogelijk is terwijl in Nederland het niet meer weg te denken is.
Afgelopen dinsdag ben ik hier naar de school geweest voor verpleegkundigen in opleiding; COVAB. Surinaamse stagiaires op de afdeling hadden namelijk een seminar over assertiviteit onder Surinaamse studenten en ze vroegen of ik het leuk vond om hierbij aanwezig te zijn. Na overleg met Zuster Margaret van de opleiding werd het goedgekeurd en zij stelde het ook voor aan de andere Nederlandse studenten. De informatie die werd gegeven was niet nieuw voor mij, maar het was wel interessant om te zien hoe men een presentatie daar organiseert. Daar kunnen we in Nederland nog echt wat van leren! Bij binnenkomst kregen we een programma, daarna werd er een ontbijt aangeboden en begon de presentatie. Er werd begonnen met een welkomstwoord en het volkslied. Daarna volgde de presentatie en werd de seminar afgesloten met het lied van de verpleging. Alles werd op film vastgelegd. In de pauze kregen we weer eten aangeboden en bij de afsluiten kregen we weer eten om mee naar huis te nemen of om daar op te eten. Ohja, Lindy heeft daar nog opgesloten gezeten op het toilet, het slot werkte niet meer goed. Na veel geduld kreeg Lindy uiteindelijk toch het slot open.
We doen natuurlijk veel meer dan alleen stage lopen en afgelopen weekend zijn we dan ook even het centrum van Paramaribo gaan verkennen. Nee, niet de winkels maar het historische stadsdeel. We zijn even de Palmentuin in geweest, en zoals de naam al zegt een tuin met en al palmbomen. Dit is de voormalige achtertuin van het Presidentieel Paleis. Daarbij hoort ook een bezoekje aan Fort Zeelandia wat voorheen diende als fort ter verdediging van de stad en de westelijk gelegen plantages. Hier is ook een beeld van koningin Wilhelmina te vinden. Ook staat in het stadsdeel het afgetakelde gebouw van de decembermoorden die in 1982 hebben plaatsgevonden door Bouterse. Genoeg historie voor jullie, want het zegt jullie denk ik toch vrij weinig of zit ik er naast? We zaten nog even aan de waterkant, aan de Surinamerivier en ineens viel de regen met bakken uit de hemel. De bewakers van het Nationaal Assemblee boden om daar even te schuilen, maar het bleef maar regenen, dus besloten we om met de taxi naar huis te gaan om uit te rusten van de drukke week.
Zondag hebben we een jeepsafari gedaan met drie andere studenten van de opleiding. Dat was echt een heel avontuur. Met een Jeep en een Pick-up gingen we de savanne in. Jady, Eline, Lindy en Ik zaten in de Jeep met Dennis als begeleider. Een brede kerel die Kapitein was van het Leger, genaamd Kapitein Grot ofwel Dennis. Vanaf het centrum van Paramaribo vertrokken we naar het plaatsje Pranam waar we bij een warung Javaans eten gingen halen voor de lunch. De weg werd vervolgd richting de plaatsjes onverdacht en onverwacht om via de Zanderij de savanne in te gaan. Hobbeldehobbel gingen we over de bauxietwegen. Was ik toch even blij dat ik een reispilletje had ingenomen. We hebben ook nog een wild aapje gezien in de bushbush en ook nog verschillende hagedissen en leguanen. Ondertussen zijn we nog gestopt bij een herdenkingsplaats waar in de jaren ’90 een vliegtuigramp heeft plaatsgevonden. Niet veel later reden we een zandweg in waar even doorheen werd geracet, je kan het wel bijna vliegen noemen. We mochten natuurlijk ook nog even achter in de laadbak van de pick-up, waar we bijna uitstuiterde en plassen water in ons gezicht kregen. Jullie raden het al, dat was natuurlijk alleen maar gegil met vier meiden achterin. Ik vond het echt super eng, maar het was natuurlijk ook wel weer een super ervaring. Vervolgens reden we door naar Kwakoegron, waar we onze lunch konden nuttigen. Tijdens deze rit zie je dan ook echt de armoede buiten de grote stad. Mensen die leven in krakkemikkige hutjes die op staan op instorten, verschrikkelijk! Daarna zijn we nog met een bootje de Saramaccarivier overgevaren om een inheems-/marronsdorpje te bezichtigen. Pap, maak je geen zorgen je wordt hier niet ziek van. Dus ook jij kan straks over riviertjes varen. Na ons voorgesteld te hebben aan het dorpshoofd kregen we een rondleiding door het dorp. Mooi om te zien hoe men daar leeft. We kregen ook uitleg over planten, want de meeste planten daar hebben wel een medische werking. Hierna werd het tijd om richting huis te gaan, maar voordat we gingen moesten we eerst even langs de militaire academie Ayoko, waar onze gids de leiding heeft. Maar we moesten natuurlijk nog wel even heel hard over het terrein scheuren. Dat ging echt lomp, en Jady stootte haar hoofd kei hard aan het dak. Daarna konden we er natuurlijk heel hard om lachen. Eenmaal terug in het centrum van Paramaribo zijn we nog wat gaan eten bij ‘’t Vat’ en de gidsen Sergio en Dennis schoven aan. Toen kwamen de gesprekken op gang; we kwamen erachter dan Dennis 5 vrouwen heeft, want dat mag van zijn geloof. Een engel had hem namelijk verteld dat hij Farao is en 7 vrouwen mag hebben. Dus hij mag nog 2 vrouwen onder zijn hoede hebben. Dat is in Nederland toch niet voor te stellen! Wij vroegen of zijn vrouwen het niet erg vonden om een man te delen. Maar hij zei dat zijn vrouwen niets te kort kwamen, want ze kregen een auto en sierraden van hem. Hij noemt zichzelf ook een goede dekstier :s en was het volgens hem hebzuchtig om een man voor jezelf te willen. Maar goed, we hebben onze mening maar een beetje achterwege gehouden, als hij en zijn vrouwen er maar gelukkig mee zijn. De andere gids Sergio is medicijnman, maar was nog niet helemaal volleerd. Inmiddels werden we omgeven door vrienden van Dennis die ons uitnodigden voor een verjaardag. Dat aanbod hebben we toch maar afgeslagen. Daarna zijn we naar huis gegaan, om te douchen en bij te komen van de dag vol met indrukken.
Ohja niet te vergeten, volgende week vrijdag moeten we afdansen voor de basiscursus salsa. We krijgen dan te horen of we voldoende op weg zijn om de volgende cursus te gaan volgen. Een Surinamer die vroeg of ik veel geoefend had, want hij vond dat het erg goed ging. Nou dat was toch leuk om te horen, want oefenen daar hebben we nog geen tijd voor gehad. Ik moest trouwens ook dansen met een man die echt geen gevoel voor ritme heeft, dat werkt echt niet. Maarja zo’n man moet ook de kans krijgen. Maar aangezien de man moet leiden was dat echt geen succes. Ik zou het leiden dan het liefste overnemen, dus ik moest me echt inhouden. Gisteren zijn we ook naar de havanna geweest, waar men salsamuziek draait, maar we voelde ons nog niet bekwaam genoeg om al de dansvloer op te gaan. Dus wie weet gebeurd dat de volgende keer wel…
Morgen in Jady jarig, dus wordt het echt een feest-weekend. We zullen haar eens goed verrassen. Dus laat ik nu ook maar meteen van de gelegenheid gebruik maken om nog enkele personen te feliciteren. Martijn, Vera en Tante Ans ik wens jullie een fijne verjaardag toe. Maar er een mooie dag van! Wellicht ben ik er een paar vergeten, dus hen wens ik natuurlijk ook een fijne verjaardag toe.
Fijn weekend!
Liefs en een dikke knuffel,
Laura
P.s. Twan ik vind het knap dat je nog steeds blijft hardlopen. Tegen die tijd dat ik terug ben, ben ik vast weer conditieloos, wat ik eigenlijk al was hahaha. Mars, heb je inmiddels al cijfers terug van je tentamens? Viaanse meiden, een spelletjesavond? dat had ik niet van jullie verwacht ;)
Rens en familie Poels, jullie vertrekken ook bijna richting de zon, heerlijk zeg!
Tante Nellie, je brief heb ik ontvangen echt heel lief! Leuk om iets tastbaars te ontvangen:D Afgelopen week weer een kaart gekregen van de meiden,! Rens er zijn genoeg basisscholen, dus er zit er ook vast een voor jou bij;)Kyra en Sally, ik vind het leuk dat jullie ook mijn weblog bijhouden. Het vrouwtje heeft hele mooie foto's gestuurd ;)Dikke knuffel voor jullie!
Sorry, dat ik niet op alle berichtjes van jullie reageer.
Hoe is het met jullie? Ik heb wat zonneschijn naar Nederland proberen op te sturen, dus ik hoop dat het weer daar wat zonniger is geworden:D. Want zo’n stralende zon doet toch wonderen, ik wordt er in ieder geval vrolijker van:). Ik vind het steeds fijn om berichtjes van jullie te lezen. Het is mooi om te zien dat iedereen met me meeleeft, want mijn verhalen draaien immers toch om mij!
Ik moet zeggen dat ik deze week veel lekkerder in mijn vel zit. Stage verloopt namelijk veel beter, want ik heb een beetje het gevoel gekregen dat ik wat meer geaccepteerd wordt binnen het team. Ze vragen ook allemaal hoe het met me gaat en ze zijn wel geïnteresseerd in me. Gister had ik een evaluatiegesprek met de hoofdzuster en ik vroeg wat voor indruk ze heeft van mij. Ze vind me spontaan en ik reageer goed op situaties. Verder wist ze niet zo goed hoe ik omga met de praktijk, omdat zij zelf alleen achter het bureau zit. Daarover moest ze nog informeren bij de verpleegkundigen, dus ik ben benieuwd. Mijn collega’s vinden trouwens dat ik een poppengezicht heb, vooral als ik het warm heb en mijn wangen rood kleuren. Hahaha, ik zie het maar als compliment. Inmiddels heb ik al verschillende opnamegesprekken gevoerd en verpleegplannen geschreven, dus ik weet steeds beter mijn weg te vinden. Ohja vorige week is trouwens een patiënt van de afdeling naar Colombia gegaan om bestraald te worden omdat ze kanker heeft. Toch vreemd dat het hier nog niet mogelijk is terwijl in Nederland het niet meer weg te denken is.
Afgelopen dinsdag ben ik hier naar de school geweest voor verpleegkundigen in opleiding; COVAB. Surinaamse stagiaires op de afdeling hadden namelijk een seminar over assertiviteit onder Surinaamse studenten en ze vroegen of ik het leuk vond om hierbij aanwezig te zijn. Na overleg met Zuster Margaret van de opleiding werd het goedgekeurd en zij stelde het ook voor aan de andere Nederlandse studenten. De informatie die werd gegeven was niet nieuw voor mij, maar het was wel interessant om te zien hoe men een presentatie daar organiseert. Daar kunnen we in Nederland nog echt wat van leren! Bij binnenkomst kregen we een programma, daarna werd er een ontbijt aangeboden en begon de presentatie. Er werd begonnen met een welkomstwoord en het volkslied. Daarna volgde de presentatie en werd de seminar afgesloten met het lied van de verpleging. Alles werd op film vastgelegd. In de pauze kregen we weer eten aangeboden en bij de afsluiten kregen we weer eten om mee naar huis te nemen of om daar op te eten. Ohja, Lindy heeft daar nog opgesloten gezeten op het toilet, het slot werkte niet meer goed. Na veel geduld kreeg Lindy uiteindelijk toch het slot open.
We doen natuurlijk veel meer dan alleen stage lopen en afgelopen weekend zijn we dan ook even het centrum van Paramaribo gaan verkennen. Nee, niet de winkels maar het historische stadsdeel. We zijn even de Palmentuin in geweest, en zoals de naam al zegt een tuin met en al palmbomen. Dit is de voormalige achtertuin van het Presidentieel Paleis. Daarbij hoort ook een bezoekje aan Fort Zeelandia wat voorheen diende als fort ter verdediging van de stad en de westelijk gelegen plantages. Hier is ook een beeld van koningin Wilhelmina te vinden. Ook staat in het stadsdeel het afgetakelde gebouw van de decembermoorden die in 1982 hebben plaatsgevonden door Bouterse. Genoeg historie voor jullie, want het zegt jullie denk ik toch vrij weinig of zit ik er naast? We zaten nog even aan de waterkant, aan de Surinamerivier en ineens viel de regen met bakken uit de hemel. De bewakers van het Nationaal Assemblee boden om daar even te schuilen, maar het bleef maar regenen, dus besloten we om met de taxi naar huis te gaan om uit te rusten van de drukke week.
Zondag hebben we een jeepsafari gedaan met drie andere studenten van de opleiding. Dat was echt een heel avontuur. Met een Jeep en een Pick-up gingen we de savanne in. Jady, Eline, Lindy en Ik zaten in de Jeep met Dennis als begeleider. Een brede kerel die Kapitein was van het Leger, genaamd Kapitein Grot ofwel Dennis. Vanaf het centrum van Paramaribo vertrokken we naar het plaatsje Pranam waar we bij een warung Javaans eten gingen halen voor de lunch. De weg werd vervolgd richting de plaatsjes onverdacht en onverwacht om via de Zanderij de savanne in te gaan. Hobbeldehobbel gingen we over de bauxietwegen. Was ik toch even blij dat ik een reispilletje had ingenomen. We hebben ook nog een wild aapje gezien in de bushbush en ook nog verschillende hagedissen en leguanen. Ondertussen zijn we nog gestopt bij een herdenkingsplaats waar in de jaren ’90 een vliegtuigramp heeft plaatsgevonden. Niet veel later reden we een zandweg in waar even doorheen werd geracet, je kan het wel bijna vliegen noemen. We mochten natuurlijk ook nog even achter in de laadbak van de pick-up, waar we bijna uitstuiterde en plassen water in ons gezicht kregen. Jullie raden het al, dat was natuurlijk alleen maar gegil met vier meiden achterin. Ik vond het echt super eng, maar het was natuurlijk ook wel weer een super ervaring. Vervolgens reden we door naar Kwakoegron, waar we onze lunch konden nuttigen. Tijdens deze rit zie je dan ook echt de armoede buiten de grote stad. Mensen die leven in krakkemikkige hutjes die op staan op instorten, verschrikkelijk! Daarna zijn we nog met een bootje de Saramaccarivier overgevaren om een inheems-/marronsdorpje te bezichtigen. Pap, maak je geen zorgen je wordt hier niet ziek van. Dus ook jij kan straks over riviertjes varen. Na ons voorgesteld te hebben aan het dorpshoofd kregen we een rondleiding door het dorp. Mooi om te zien hoe men daar leeft. We kregen ook uitleg over planten, want de meeste planten daar hebben wel een medische werking. Hierna werd het tijd om richting huis te gaan, maar voordat we gingen moesten we eerst even langs de militaire academie Ayoko, waar onze gids de leiding heeft. Maar we moesten natuurlijk nog wel even heel hard over het terrein scheuren. Dat ging echt lomp, en Jady stootte haar hoofd kei hard aan het dak. Daarna konden we er natuurlijk heel hard om lachen. Eenmaal terug in het centrum van Paramaribo zijn we nog wat gaan eten bij ‘’t Vat’ en de gidsen Sergio en Dennis schoven aan. Toen kwamen de gesprekken op gang; we kwamen erachter dan Dennis 5 vrouwen heeft, want dat mag van zijn geloof. Een engel had hem namelijk verteld dat hij Farao is en 7 vrouwen mag hebben. Dus hij mag nog 2 vrouwen onder zijn hoede hebben. Dat is in Nederland toch niet voor te stellen! Wij vroegen of zijn vrouwen het niet erg vonden om een man te delen. Maar hij zei dat zijn vrouwen niets te kort kwamen, want ze kregen een auto en sierraden van hem. Hij noemt zichzelf ook een goede dekstier :s en was het volgens hem hebzuchtig om een man voor jezelf te willen. Maar goed, we hebben onze mening maar een beetje achterwege gehouden, als hij en zijn vrouwen er maar gelukkig mee zijn. De andere gids Sergio is medicijnman, maar was nog niet helemaal volleerd. Inmiddels werden we omgeven door vrienden van Dennis die ons uitnodigden voor een verjaardag. Dat aanbod hebben we toch maar afgeslagen. Daarna zijn we naar huis gegaan, om te douchen en bij te komen van de dag vol met indrukken.
Ohja niet te vergeten, volgende week vrijdag moeten we afdansen voor de basiscursus salsa. We krijgen dan te horen of we voldoende op weg zijn om de volgende cursus te gaan volgen. Een Surinamer die vroeg of ik veel geoefend had, want hij vond dat het erg goed ging. Nou dat was toch leuk om te horen, want oefenen daar hebben we nog geen tijd voor gehad. Ik moest trouwens ook dansen met een man die echt geen gevoel voor ritme heeft, dat werkt echt niet. Maarja zo’n man moet ook de kans krijgen. Maar aangezien de man moet leiden was dat echt geen succes. Ik zou het leiden dan het liefste overnemen, dus ik moest me echt inhouden. Gisteren zijn we ook naar de havanna geweest, waar men salsamuziek draait, maar we voelde ons nog niet bekwaam genoeg om al de dansvloer op te gaan. Dus wie weet gebeurd dat de volgende keer wel…
Morgen in Jady jarig, dus wordt het echt een feest-weekend. We zullen haar eens goed verrassen. Dus laat ik nu ook maar meteen van de gelegenheid gebruik maken om nog enkele personen te feliciteren. Martijn, Vera en Tante Ans ik wens jullie een fijne verjaardag toe. Maar er een mooie dag van! Wellicht ben ik er een paar vergeten, dus hen wens ik natuurlijk ook een fijne verjaardag toe.
Fijn weekend!
Liefs en een dikke knuffel,
Laura
P.s. Twan ik vind het knap dat je nog steeds blijft hardlopen. Tegen die tijd dat ik terug ben, ben ik vast weer conditieloos, wat ik eigenlijk al was hahaha. Mars, heb je inmiddels al cijfers terug van je tentamens? Viaanse meiden, een spelletjesavond? dat had ik niet van jullie verwacht ;)
Rens en familie Poels, jullie vertrekken ook bijna richting de zon, heerlijk zeg!
Tante Nellie, je brief heb ik ontvangen echt heel lief! Leuk om iets tastbaars te ontvangen:D Afgelopen week weer een kaart gekregen van de meiden,! Rens er zijn genoeg basisscholen, dus er zit er ook vast een voor jou bij;)Kyra en Sally, ik vind het leuk dat jullie ook mijn weblog bijhouden. Het vrouwtje heeft hele mooie foto's gestuurd ;)Dikke knuffel voor jullie!
Sorry, dat ik niet op alle berichtjes van jullie reageer.
-
18 April 2008 - 20:03
Melanie:
Hey laura.. Jeuj ik ben een keer de eerste die reageert! :)
Echt heel grappig.. Ik zit hier met martin jou verhaal en je foto's te bekijken.. Hij herkent egt super veel dingen die jij beschrijft en die op de foto's staan.. Hij is ook op da kamp Ayoko geweest en in de palmentuin. Egt zo apart is dat...
Owja.. Ik heb trouwens een protocol (klinisch pad/matrix) gezocht en geprint van de afdeling over uterusextirpatie (verwijdering baarmoeder). Ik zal um van de week ff scannen en um sturen via de mail...
Ik heb nog een nieuwtje (niet leuk voor mij) over martin, maar dat kan ik niet hier vermelden.. is geheim.. Ik mail je da ook nog wel ff..
Ik ben benieuwd hoe je salsadansen nu gaat.. als jij de leiding wilde nemen, dan kun je het volgus mij al heel goed.. Ma je voelde je nog nie goed genoeg voor op de dansvloer?? Ik ben egt heel benieuwd.. Ik heb er geen idee van wat ik moet voorstellen..
Tot snel!
Liefs Mel -
18 April 2008 - 20:50
Papa:
ik slik ook wel een pilletje tegen reisziekte word ik ook niet ziek in de boot ik kan haast niet wachten om daar te komen maar ja nog twee maanden wachten even nog een papa grapje is het water daar ook zo nat als hier werk ze nog en geniet ervan groetjes papa -
19 April 2008 - 17:49
Tiny En Odilia:
Wat een ervaring allemaal!! Echt een hele belevenis daar wat jullie allemaal meemaken. Fijn dat het met je stage ook goed loopt. Ik weet heel zeker dat je er geen spijt van krijgt dat je daar naartoe bent gegaan. Andere cultuur en zo, kortom alles anders. Erg leuk ook die foto's. Hopelijk hebben jullie nog veel plezier samen!! Natuurlijk wel fijn dat jullie elkaar hebben, zodat jullie alle ervaringen met elkaar kunnen uitwisselen en zo. Jullie zijn 'n leuk team als je het ons vraagt. Nog veel plezier toegewenst, dan gaat de stage zeker ook wel goed!!
Groetjes Tiny en Odilia. -
20 April 2008 - 11:29
Wies:
Hoi Laura,
Gisteren waren we op de bruiloft van Gerrie en Marjolein, daar vertelde jullie mam over je ervaringen in Suriname en dat je een eigen site hebt.
Ik heb vanmorgen meteen gekeken en je verhalen gelezen.
Wij zullen je zeker blijven volgen en wensen je een hele leerzame maar vooral een hele fijne tijd toe.
Groetjes van Piet en Wies Robben Wilbertoord
-
20 April 2008 - 20:35
Tante Liesbeth:
Ik vind het heel dapper van je om daar een tijd te blijven en te werken.
Ik hoop dat je veel plezier en het leuk hebt met het werken daar.
Veel groetjes en dikke kus kus van mij -
20 April 2008 - 22:21
Ome Tonnie Tante Ans:
Laura ik heb een berichtje van oma voor je ze heeft het zelf geschreven zodat ik het via de computer naar jou kon sturen.
Liefste Laura
Een berichtje van oma uit Haps
We hebben hier nog steeds slecht weer met regen en af en toe zon.We lopen hier nog steeds met de winterjas aan.Vandaag is het wat beter het is buiten 17 graden,kun je niet een pakketje zon naar Haps zenden.Ik heb gisteren van Ans weer een berichtje gehad,Ik hoop dat je veel plezier hebt en het werken ook goed verloopt, tot wederhoren veel liefs van OMA
Laura ook namens ons wederom veel succes,en leuk dat je met al die drukte ook nog aan de verjaardagen denkt.
Groetjes Tonnie en Ans -
22 April 2008 - 13:21
Marijke Nabuurs:
hallo laura, wat leuk dat we zo een kleine indruk van,suriname krijgen,je hebt het nu wel naar je zin vlg je moeder, want het is natuurlijk wel een cultuurshock,dus de eersteperiode is het wel wennen vlg mij. ik wens je nog een hele fijne en leerzame tjd en nauurlik ook een fijne vakantie wanneer jullie pap en mam daar zijn . groetjes marijke -
23 April 2008 - 09:02
Rachèl:
Hey Laura,
Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt in het zonnige suriname. Hier begint ie ook al te schijnen dus kunnen we gaan genieten. Leuk dat je al zoveel dingen hebt gedaan en dat stage nu ook goed loopt, vast veeel leuker dan kruidvat (behalve de collega's ;p). Veel plezier nog!
xxx Rachèl -
23 April 2008 - 16:52
Marloes:
Hee Laura!
Ik heb nog niet eens gereageerd terwijl ik jouw berichtje al lang gelezen had! :O Het is fijn om te lezen dat alles daar steeds meer gaat wennen en je er steeds meer thuis gaat voelen!
Al veel geoefend voor je salsa test?
Ooh en je foto's! Echt super joh! Jammer dat ik het er niet met eigen ogen kan zien :P
Hier in Nederland gaat alles zoals altijd eigenlijk. Laatste dagen gelukkig weer wat mooier weer, al is de lucht nu ineens wel een beetje donker haha. Zaterdag begint de meivakantie en dan ga ik heerlijk naar Barcelona! Hoop dat t daar een beetje mooi weer is!
Tot je volgende berichtje! En blijf ervan genieten he!
Kusje,
Marloes -
23 April 2008 - 19:08
Kim:
Hey Lovely,
Ik had ook nog niet gereageerd. Schand.
Gelukkig blijf ik toch wel goed op de hoogte :)
Je foto's zijn prachtig! Ook hier begint het nu een beetje warmer te worden met 18 graden. Ik heb zelfs vandaag m'n winterjas niet meer aangehad :p
Hopen dat het in de meivakantie ook zo'n lekker weer is. Vooral met klupkamp! Ik zal je missen dit jaar. Nu zal ik de enige zijn die bedolven wordt onder kinderen.. en niemand om me te redden ;)
Ohja ik zal morgen m'n best doen voor jou ook. Mocht er iets aanwezig zijn, probeer ik een foto te maken, ok?
Nou schat, ik mis jou ook!
Ik ga me even voorbereiden op m'n laatste dagje stage (met veel lesgeven) voor de vakantie :) Lekkerlekker.
Keep your head up high and enjoy the sunshine.
Liefs xx -
24 April 2008 - 10:47
Sjef En Ans:
Hoi Laura,
Gisteren hebben we jullie pap nog even gezien op de verjaardag van Vera, en hebben naar jou geinformeerd.Hebben jullie een leuke feestweek-end gehad met de verjaardag van Jady?Succes vrijdag met afdansen en hopelijk krijg je een ritmische partner!!Leuke foto,s!!Groetjes en tot de volgende keer.xx Sjef en Ans
-
24 April 2008 - 12:17
Tante Marleen:
hoi Laura kei goed dat je nu beter in je vel zit logisch dat het in het begin allemaal nie meevalt maar komt allemaal goed je hebt hier dadelijke een mooie herinnering aan die pakt niemand je meer af zoals ik je verhalen lees ja we houden het bij ook de jongens het is daar heel mooi zoals je laat zien op je foto s , je bent dadelijk een hele ervaring rijker en je bent lekker vroeg aan de zomer begonnen wij zitten nog steeds te wachten op een beetje beter weer en echte zonnestralen alhoewel het gister en vandaag er een beetje op gaat lijken maar dat kan onderhand wel he nog veel plezier en werkse we houden je site bij .....
Groetjes tante Marleen en ome Noud -
24 April 2008 - 19:13
Pierro Anke En Renzo:
Lieve Laura,
Leuk om al die belevenissen te lezen, en om te lezen dat je het nu goed naar je zin hebt. Ik heb ook altijd willen leren Salsa dansen, maar dat zag Pierro nooit zo zitten. Misschien kun jij het me straks wel leren. Lijkt me erg leuk om te doen.De foto´s zijn ook erg leuk om naar te kijken. Zo krijgen we ook een beetje een beeld bij je verhaal. Hier gaat alles goed. We zijn de afgelopen weken druk bezig geweest met de verbouwing van de keuken. Maar nu staat ie er eindelijk. Is wel mooi geworden. Renzo maakt het ook goed. Zegt al veel woordjes en leert elke dag weer iets nieuws. Het is af en toe wel een klein boefje en doet alles na. Door het vele timmeren in de keuken, gaat hij nu ook overal tegenaan timmeren met zijn eigen hamertje. Hij begrijpt maar niet waarom dat niet mag... Nu het wat mooier weer is speelt hij ook veel buiten, vindt hij helemaal geweldig. Gisteren begon het ´s middags te regenen, maar Renzo wilde niet naar binnen. Volgende week hebben we een paar dagen vrij en willen dan nog even er tussenuit. Sjef en Ans gaan dan ook mee en mischien dat Ronald en Hilde ook nog 2 dagen langskomen. Hopelijk hebben we dan ook nog mooi weer. We wensen jou verder veel succes met je salsacursus en alvast een heel fijn weekend.
Liefs Pierro en Anke en
een dikke knuffel van Renzo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
